Korsou
Leidsch Dagblad

Korsou Menu

In het Leidsch Dagblad van afgelopen zaterdag las ik hoe hoofdofficier Wooldrik terugkijkt op een jaar aanpak van bolletjesslikkers. Hij zegt dat Nederland niet "van achteruit de keel moet zeggen: dat doe je fout," daarmee terecht doelend op de vaak tactloze manier waarop de Nederlandse regering de Antillen benadert. Vervolgens pleit hij ervoor om de directe vluchten van en naar het gebied af te schaffen, om het de drugssmokkelaars lastig te maken. Dit kan ik niet goed rijmen. Een dergelijke suggestie is immers ook "van achteruit de keel." Wooldrik wijst op de "krachten" die op Curaçao aan het werk zijn om de controle te saboteren. Deze bevinden zich in de nabijheid van de regering en daar moet iets aan gedaan worden. Dat kunnen de Antillianen het beste zelf, door verkiezingen en door het eisen van grotere openheid van hun regering. Dat is een kwestie van ontwikkeling en zelfs in een land met een lange democratische traditie moeilijk te realiseren.

De Nederlandse Antillen is een groepje kleine eilanden, vlak onder de Zuid-Amerikaanse kust. Omdat zij in het gebied relatief welvarend zijn, zijn zij kwetsbaar voor criminele invloeden en voor illegale immigratie. De mensen op de eilanden zelf hebben daar veel last van: toenemend geweld, illegale arbeid en diefstallen. De grote groep arme Antillianen is gevoelig voor de voordelen die de georganiseerde misdaad biedt. Begrijpelijk, want hun perspectieven op het eiland zijn niet goed. Dat moet worden aangepakt. De Antilliaanse regering is niet bij machte gebleken om armoedebestrijding van de grond te tillen. Er zijn wel veel particuliere initiatieven die op kleine schaal goede resultaten boeken. Jammer genoeg horen wij in Nederland over deze positieve dingen zelden iets.

Ik denk dat de Antillen erbij gebaat zijn dat vanuit Nederland heldere en eenduidige eisen worden gesteld aan het openbaar bestuur. Dat is geen betutteling, maar helder en zakelijk, en in het belang van de bevolking zelf. Met eisen aan het openbaar bestuur bedoel ik niet alleen een kloppende boekhouding, maar ook een behoorlijke mate van rechtsstatelijkheid. Ook moet gedacht worden aan een goed sociaal beleid, waarmee de noodzaak om bolletjes te slikken wordt verminderd. Hierbij kan Nederland wel helpen, maar de Antillen moeten dat zelf doen.

 

Enter supporting content here